கடல் விடுதி
ஃப்ரெஞ்ச் மூலம்: வெரோனிக் பான்ஸ்-புழோ (Veronique Pons-Pujol)
தமிழில்: ரோசாமகன்
பியரியும் ஸுஸேனும் அந்த வித்யாசமான அழைப்பிதழைப் பார்த்ததும் எப்படியும் போய்விடுவது என்று முடிவெடுத்துவிட்டார்கள். அப்படியே அந்த வெள்ளிக்கிழமை இரவு அந்த நகரின் புதிதாக ஆரம்பிக்கப் பட்ட விடுதிக்குச் சென்றார்கள். கடலை நினைவுறுத்தும் வகையில் கட்டமைக்கப்பட்டிருந்தது. விடுதியினுள் நுழைந்ததும் உடைமாற்றும் அறைக்கு அழைத்துச் சென்றார் சிப்பந்தி.
"உங்களை கடற்கரைக்கு அழைத்துச் செல்ல விரும்புகிறேன். உங்கள் அளவுக்கான உடைகள் தேர்ந்து எடுத்திருக்கிறேன்."
பியரி சட்டை கால்சராய் அணிந்து கொண்டான். உபரியாய் தலைக்கு ஒரு தொப்பியும். ஸுஸன் பருத்தியாலான சட்டை, முக்கால் அளவிலான கால்சராய் மற்றும் தொப்பி சகிதம் வெளிவந்தாள்.
'உனக்கு பொருத்தமான ஆடைகள்தான் ஸுஸன்'
'பியரி, உண்மையில் இது ஒரு புது அனுபவமாக இருக்குமென்று நம்புகிறேன்'
இருவரும் கடற்கரை என்று சொல்லப்பட்ட இடத்தை அடைந்த போது ஆச்சரியத்தில் வாய்பிளந்தார்கள். அங்கே ஒரு அலையடிக்கும் கடல் நிறுவப்பட்டிருந்தது. சிலுசிலுவென்று காற்று. நிலா. அங்கங்கே கடல்மண்ணில் ஜோடிகள் இருக்கைகளில் அமர்ந்து உணவருந்திக் கொண்டிருந்தார்கள். நீச்சலுடை அணிந்த பெண்கள் திரிந்து கொண்டிருந்தார்கள்.
இருவரும் ஒரு இருக்கையில் அமர்ந்து கொண்டார்கள். சாப்பிட ஏதாவது அழைக்கலாம் என்றவாறு பணியாளரைத் தேடும் போது அவர்கள் எதிரில் வந்து நின்றாள் ஒரு அழகிய இளம் பெண்.
'உங்களுக்கு உதவலாமா? நான் பணிப்பெண்'
'தயவுசெய்து. சாப்பிட என்ன கிடைக்கும் இங்கு?' என்றான் பியரி.
'சார், நீங்கள் இந்த அழகிய கடல்விடுதியின் மெனு கார்டை பார்க்கலாமே?'
'ஆமா மெனுவிலிருந்து பிடித்ததை தேர்வு செய்துவிடுவோம். மெனு கார்டு கொடுங்கள்' என்றாள் ஸுஸன்.
அடுத்தவிநாடி, அந்த அழகிய பணிப்பெண் தன் மேற்சட்டையைக் கழட்ட ஆரம்பித்தாள். இவர்கள் இருவரும் திடுக்கிட்டு அதிர்ந்து முடிவதற்குள். மேல்சட்டையின் நான்கு பொத்தான்கள் கழட்டப் பட்டிருந்தன. கழுத்துக் கீழேயிருந்து நெஞ்சு வரைக்கும் ஏதோ பச்சைக்குத்தியிருப்பது தெரிந்தது.
'சார், இதுதான் எங்க விடுதியின் பேமஸ் ஸ்டார்டர் ஐட்டம்ஸ்..' என்று தன் நெஞ்சுப் பகுதியை சுட்டிக்காட்டினாள்.
இருவரும் உற்றுப்பார்த்த போதுதான் நெஞ்சில் பச்சைகுத்தியிருப்பது உணவு வகைகளின் பெயர் என்று புரிந்தது. இந்த செயற்கைக் கடல் வெளி, கடற்கரை போன்றவற்றோடு பெண் உடம்பில் எழுதப்பட்டிருக்கும் மெனு கார்ட் போன்றவைகள் தந்த வியப்பில் பியரியும் ஸுஸேனும் புதுமையான அனுபவத்தை பெற்றுக் கொண்டிருப்பதாக நம்பத் துவங்கினார்கள்.
ஸுஸேன் பெருவியப்பான குரலில்,
'வாவ், இதுதான் விடுதியின் மெனு கார்டா? கொஞ்சம் அதிர்ச்சியா இருந்தாலும் வித்தியாசமா இருக்கு' என்றாள்
'இருக்கிற மெனுக்களை எப்படி மாத்துவீங்க? அதாவது பச்சை குத்தியிருக்கிற மெனுக்களை எப்படி அழிப்பீங்க?' என்றான் பியரி.
இருவரையும் பார்த்து புன்னகைத்துக் கொண்டே,
'சார் இது செயற்கை பச்சை. அழித்து எழுதிவிடலாம். வருகிற விருந்தாளிகளுக்கு கடற்கரைக்கு உண்டான சூழலை ஏற்படுத்தித் தரணுங்கிறதுக்காகதான் இந்த ஏற்பாடு. ஆர்டர் செய்யறீங்களா?'
ஸ்டார்டராக ஒரு ஒயினையும் சாலத்தையும் தேர்வு செய்து விட்டு
'மெயின் டிஷ் என்னென்ன இருக்கு?' என்று ஆவல் பொங்க கேட்டான் பியரி.
புன்னகை மாறாமல் தன் சட்டையில் கடைசி பொத்தான்களை விடுவித்து மொத்த சட்டையையும் கழட்டி நின்றாள். மார்பிலிருந்து இடுப்பை வரை மூடிய இருந்த துணிப்பகுதி தவிர்த்து மற்ற பக்கங்களில் பரவியிருந்தது பச்சையாக மெனு கார்ட். பியரி கூர்ந்து ஒவ்வொரு மெனு ஐட்டங்களாக படிக்க ஆரம்பித்தான்.
'அந்த வலது நெஞ்சில இரண்டாவதா இருக்கிற என்ன?' என்று உற்றுப் பார்த்து கேட்டான்.
'இதோ மெனுவை பக்கம் கொண்டு வருகிறேன்' என்று மெனுப் பெண் பியரி பக்கம் சென்றாள்.
பியரி வருடக் கடைசியன்று கணக்குப் புத்தகத்தை ஆராயும் வங்கி ஊழியன் போல மெனுவை உற்றுப் படித்துக் கொண்டிருந்தான். ஸுஸேன் பியரியை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
'வேறு என்ன ஐட்டங்கள் எல்லாம் வச்சிருக்கீங்க?' பியரி என்று அவளிடம் கேட்டான்.
'இன்னும் நிறைய இருக்கு ஸார். அதைப் பார்ப்பதற்கு முன் நீங்க இப்ப பார்த்த ஐட்டங்களில் இருந்து ஏதாவது தேர்வு செய்யலாமே?'
'ஓ! இதுதான் விதிமுறையா? சரி'
என்றவனாய் அவசரமாக இரு உணவுகளைத் தேர்வு செய்தான். பிறகுதான் ஸுஸேனைக் கேட்கவில்லையே என்று தோன்றியது.
'ஸுஸன்.. நான் தேர்ந்தெடுத்த ஸ்மோக்டு ஸாமன், டக் மக்ரேவும் சரிதானே?' என்று ஸுஸேனிடம் கேட்டான்
'ம், உன் தேர்வு பிரமாதம்' என்றவாறு (செயற்கை) கடல் பக்கம் திரும்பிக் கொண்டாள்.
'தாங்க் யூ ஸுஸேன், நான் மேற்கொண்டு வேறு என்ன ஆர்டர் செய்யலாம் என்று பார்க்கிறேன்'
'வேறு ஐட்டங்களை பார்க்க முடியுமா?' என்று பணிப்பெண்ணிடம் கேட்டான் பியரி.
எடுத்திருந்த ஆர்டர்களை செய்தியாக அனுப்பிவிட்டு, நளினமாக தன் மேலாடையை கழட்ட ஆரம்பித்தாள். இப்போது கொடுத்திருக்கும் ஆர்டரே சில நூறு ஃப்ராங்குகள் பிடித்திருக்கும் என்று நம்பினாள் ஸுஸேன். பியரி இன்று இரவு உணவுக்கு மட்டும் ஆயிரம் ஃபிராங்குகள் செலவழிக்க தயாராக இருப்பான் என்று அவளுக்குத் தோன்றியது.
பணிப்பெண்,
'சார், இந்த உணவுகள் இன்னும் 10 நிமிடங்களில் நானே எடுத்து வந்துவிடுகிறேன்' என்றவளாய் அங்கிருந்து அகன்றாள்.
'பியரி, உனக்கு ஐரீனை நினைவுக்கு வருகிறதா' என்றாள் ஸுஸேன்.
'என்ன?'
'அதாவது அல்ஜீரியாவுக்கு சென்றாளே உன் தங்கை ஐரீன்'
'நினைவிருக்கு. அவளுக்கு அல்ஜீரியாவுக்கு செல்லவில்லை. ஓடிப்போனாள் என்பதே உண்மை. ஏன் இப்ப கேட்கிறே?'
'ஒருமுறை அவள் முகத்தை நன்றாக ஞாபகப்படுத்திக் கொள்ளேன்'
'எதுக்காம்?'
'இந்த ஆர்டர் எடுத்த பணிப்பெண் முகத்தைப் பார்த்தால் ஐரீன் முக ஜாடை தெரியல்லே? ஐரீனுக்கு ஒரு பொண்ணு இருந்தா இவள் வயது இருக்கும்தானே?'
'.... ச்சீசீ.. என்ன உளர்றே?'
'தோன்றியது. அதான் சொன்னேன். நீ இனி அதைப் பத்தி யோசிக்காதே. மறந்திட்டு நிம்மதியா சாப்பிடு'
பணிப்பெண் உணவுகளோடு வந்துவிட்டாள். மேஜையில் பரிமாறினாள்.
'சார், மேற்கொண்டு ஆர்டர் செய்வதா சொன்னீங்களே?'
ஒயின் குடித்துக் கொண்டிருந்த கிளாஸை கீழே வைத்துவிட்டு.
'இல்லை. இதுவே போதும். நீ போகலாம்'
என்றவனாய் செயற்கைக் கடலை வெறிக்க ஆரம்பித்தான் பியரி.
g
பி.கு.:
இதன் ஃப்ரெஞ்ச் மூலக்கதை எழுத்தாளினி வெரொனிக்கும் ரோசாமகனும் ஸைபர்வெளி நண்பர்களாக இருந்தார்கள். ஏதோ ஒரு இலக்கிய சம்பந்தமான விவாதத்தில் பிய்த்துக் கொண்டார்கள். இந்த மொழிபெயர்ப்பை எனக்கு மெயிலிவிட்டு ரோசாமகன் தன் சொகுசான ஐடி வேலையை உதறிவிட்டு, ஒரு தொலைக்காட்சியில் மர்மங்களை தேடித் திரியும் (அமானுடத்தை தேடி... நிகழ்ச்சி சரியாக இரவு 11 மணிக்கு, ஸ்கைலைட் ச்சானலில் ஒளிப்பரப்பாகுமே அஃதே!) புரோகிராமின் சீப்-அஸிஸ்டெண்டாக வேலை பார்த்து வருகிறான். குக்கிராமத்து பேய்கள், குகைக்குள் வாழும் மலைப்பெண்கள், நான்கு கண்ணுள்ள நாய், நீர் (H2O) மட்டும் குடித்து வாழும் சாமியார் போன்ற அமானுஷ்யங்களை தேடி ஊர்ஊராகச் சுற்றிக் கொண்டிருக்கிறான்.
அடுத்ததாக மணக்கும் விடுதி என்று ஒரு கதை வைத்திருப்பதாக சொல்கிறான். அதிசயமாய் மணமாய் விளங்கும் ஒரு உணவு விடுதியில் கூட்டம் அலைமோதுவதாகவும், மற்ற போட்டி விடுதிகள் அதன் மணக்கும் ரகசியத்தை கண்டுபிடிக்க முயல்வதாகவும் போகிறது கதை. அதையும் 'காலடி'யில் வெளியிடு என்று என் காதைக் கடித்துக் கொண்டிருக்கிறான் ரோசாமகன்.